Opis
Na zakończenie moich studiów przypadł Dzień Techniki Kolejowej w Rzeszowie, ostatnia impreza z tej serii, oraz likwidacja Hetmana, z którą wiele osób nie chciało się pogodzić. Chyba słusznie, bo po krótkiej przerwie pociąg reaktywowano, a w międzyczasie w ramach mojego prywatnego pożegnania z Rzeszowem zrobiłem kilka zdjęć tamtejszej kolei.
Były czasy, kiedy to malowanie opisywałem jako nowe, teraz muszę je opisać jako stare. ET22-499 na czele wystawy taboru zorganizowanej z okazji Dnia Techniki Kolejowej na stacji Rzeszów Główny.
Granat i jaskrawa zieleń to nowe barwy PKP Cargo. Stopniowo otrzymuje je coraz więcej serii. SM42-678 ma to już za sobą.
Bordowo-srebrny przy niebiesko-żółtym – w czasie DTK SU42-510 zabierała imprezowiczów na krótkie przejażdżki wagonem piętrowym.
SU42-533, w malowaniu odchodzącym w przeszłość, czeka na zatrudnienie na jednym z torów w pobliżu rzeszowskiej lokomotywowni.
Kolejna maszyna w malowaniu PKP Cargo i kolejna, którą można było obejrzeć, a nawet zwiedzić w trakcie DTK – SM48-107.
Wnętrze wagonu Bmnopux, czyli Bhpun-a po modernizacji. Wszystkie podkarpackie piętrusy mają już takie siedzenia, ale to, co wyróżnia wagony po takiej modernizacji, to nowe, białe laminaty i kanciaste, wklejane okna na dole. Tabor regionalny, ale obsługuje teraz wyłącznie pociągi interREGIO.
Kolejne malowanie, które odchodzi już w przeszłość, zaprezentowała na sobie TEM2-196 przedsiębiorstwa CTL Logistics Sp. z o.o. będąca na imprezie tylko przy okazji.
Pomnik na stacji Rzeszów Główny – parowóz TKt48-27.
SU42 z imprezowym wagonem toczy się w stronę mostu na Wisłoku.
Co robi „ST. WOLA ROZWADÓW” na wyświetlaczu SA103-012 dojeżdżającego do przystanku Stalowa Wola w drodze do Stalowej Woli Południe? Najwyraźniej przyzwyczaja pasażerów, że na PKP wyświetlacze pokazują często tylko część prawdy.
Szynobusiątko SA107-002 zatrzymało się przy peronie Stalowej Woli Centrum i w otwartych już drzwiach czai się rower jednej z pasażerek.
Niski numer na Solinie: EU07-005 wjeżdża z pociągiem z Przemyśla w perony przystanku Stalowa Wola.
EN57-1292 jako Tarnobrzeg-Przeworsk, z malowniczo pofalowaną, z racji lata, linią otwartych okien.
SA107-002 będzie wracał do Lublina jako 4418.
Lokomotywa uniwersalna zatrudniona przy manewrach – SU42-521 podstawiła już skład sezonowego 38502 do Kołobrzegu i podstawia właśnie skład (o ile można to nazwać składem) osobówki do Jasła w perony Rzeszowa Głównego.
SM48-129 luzem podąża z jednej stacji (Rzeszów Staroniwa) na drugą (Rzeszów Zachodni).
„Tamarka” pokonuje łuk dzielący Staroniwę i Zachodni. W miejscu tym obracano dawniej skład ekspresu Pieniny. Od paru lat się tego nie robi, z dość nietypowej przyczyny – relacja pociągu została wydłużona do Przemyśla (a nie został on np. zlikwidowany).
Przed momentem na manewrach, teraz już w trasie – SU42-521 z jednym wagonem jako osobowy 823 do Jasła mknie w kierunku stacji Rzeszów Staroniwa, gdzie ma zaplanowany pierwszy postój. Na terenie Rzeszowa będzie miała później jeszcze dwa, ostatni na przystanku Rzeszów Zwięczyca.
SP32-201 z przedstawiającym obraz nędzy i rozpaczy składem łącznika pociągu pospiesznego 33514 Bieszczady z Zagórza do Rzeszowa Głównego i dalej do Katowic przemierza szlak Rzeszów Staroniwa - Rzeszów Główny. Łącznik powinien mieć 1 klasę i wagon rowerowy, a co ma, to widać – dwójkę, „bonanzę” oraz jedynkę zdeklasowaną na dwójkę i z powrotem na jedynkę.
EN57-1444 jako osobowy 32436 rusza z przystanku Nisko Racławice prosto pod nadciągającą burzę, ale burza mu niestraszna.
Pociąg pospieszny Hetman, a raczej jego część jadąca od Dębicy do Zamościa, mknie przez pola w pobliżu miejscowości Obojna. Parę dni temu pociąg ten, jak i wszystkie inne jadące z Wrocławia na wschód magistralą E30, nabierał gigantycznych opóźnień w związku objazdami po uszkodzeniu nasypu na szlaku Brzeg-Oława. Ale z drugiej strony – dla pasażerów podróżujących nim co najwyżej od Opola, miał on wreszcie dogodną godzinę odjazdu i znacznie krótszy czas podróży (bez bezsensownych postojów na krzyżowanie z osobówką, której nie ma).
Pociąg pospieszny 32107 Hetman ciągnięty przez SM42-577, która możliwości linii wykorzystać nie może, jak gdyby nigdy nic pędzi do Zamościa. Niestety, 1 września przewoźnik zastąpi 4-wagonowy skład autobusem zastępczym, co skaże linię Stalowa Wola Południe - Zwierzyniec na pasażerski niebyt. Najprawdopodobniej raz na zawsze.
EN57-1806 jako osobowy 32440 toczy się spokojnie w stronę Rozwadowa, podczas gdy u góry praca wre.
Końcówki EN57-694 na osobowym 23441 wjadą za chwilę pod rewitalizowane właśnie przęsło wiaduktu w ciągu ulicy Komisji Edukacji Narodowej w Stalowej Woli.
Pod słońce, ale nic nie poradzę. Hetmana znowu prowadzi SM42-577, tym razem z Zamościa do Dębicy. O dziwo, mimo prędkości eksploatacyjnej niższej niż szlakowa, opóźnienia praktycznie nie ma.
Pociąg pospieszny 35102 San z Przemyśla do Bydgoszczy, ciągnięty przez EP07-183, rusza ze stacji Nisko. Jeszcze rok temu zestawiony był z wagonów piętrowych, które w tym rozkładzie można raczej spotkać w międzyregionalnych pociągach Przewozów Regionalnych, ale nie tylko.
EN57-1806 jako pociąg osobowy 23432 z Tarnobrzega do Przeworska (ten poranny z Tarnobrzega, bo są dwa) wjeżdża na stację w Nisku.
Głucha noc w lokomotywowni Zamość Bortatycze. Na jednym z torów dogorywa SP32-030, przedstawicielka serii, która niegdyś była symbolem Zamościa i okolic, a która jak skończyła – chyba wiemy.
Niegdyś spalony, potem odbudowany w uproszczonej formie, budynek dworca w Zamościu jeszcze służy pasażerom. Jeszcze, bo niechętne kolei władze Zamościa i niechętne pasażerom władze PKP IC czynią starania mające na celu wyburzenie dworca (którego próżno szukać w rejestrze zabytków) i zaoranie torów.
Zamość to 66-tysięczne miasto na prawach powiatu. Pasażerskie połączenia kolejowe posiada od roku 1916. Nigdy nie dotarła tu elektryfikacja.
Przy peronie w Zamościu stoi łącznik pociągu pospiesznego 22102 Chełmianin zestawiony z nieogrzewającej wagonów SM48-086 i dwóch wagonów 2 klasy, przy czym jeden jest zamknięty dla podróżnych.
Pociąg pospieszny 23106 Hetman z SM42-430 na czele stoi przy niedawno wyremontowanym peronie zamojskiej stacji. Tego lata jego zestawienie to, oprócz lokomotywy, 3 wagony 2 klasy i jeden pierwszej.
Tak wygląda budynek dworca na stacji w Zamościu w promieniach wschodzącego słońca z okna pociągu.
Budynek dworca na wciąż czynnym przystanku osobowym Zwierzyniec.
Dworzec na stacji w Biłgoraju prezentuje się niezbyt ciekawie. Na stacji tej rozpoczyna się jeden z najdłuższych obecnie szlaków w kraju (47 km).
Mimo że stara parowozownia i rozwadowska grupa torów towarowych od dawna nie są używane, tor okrążający tę drugą jest, bo za parowozownią czynna pozostała stacja paliw. ST44-1074 wraca nim właśnie z tankowania. Ostatnie zdjęcie lokomotywy przyłapanej na tym torze zrobiłem w sierpniu 2000 i było to drugie zdjęcie w galerii w ogóle.