Jeden z najcenniejszych eksponatów w Polsce, jedyny istniejący niemiecki parowóz z zachowaną oryginalną otuliną aerodynamiczną z roku 1940 (wszystkie posiadane przez niemieckie muzea to powojenne rekontrukcje) – Pm3-5 oznaczony jako Pm3-3. Po wojnie służył m.in. w Bydgoszczy i Toruniu, a w 1977 r. został odbudowany dla Muzeum Kolejnictwa w Warszawie.
Os24-10, a tak naprawdę Os24-7 to jeden z serii 15 parowozów wyprodukowanych w Chrzanowie w latach 1926-1927. Maszyna do 1970 r. pracowała w Chełmie po czym w 1983 r. została poddana renowacji i przekazana Muzeum.
Pm2-34 wyprodukowany w 1936 r. w Berlinie, po wojnie został przyjęty na inwentarz PKP i skierowany do Bydgoszczy. Maszyna osiągała nawet 130 km/h, do Muzeum Kolejnictwa trafiła w 1995 r.
„Oelka” warszawskiego Muzeum Kolejnictwa. Parowóz został wyprodukowany w 1952 r. i skreślony z inwentarza w 1993 r.
Amerykański parowóz Tr203-451 wyprodukowany w 1945 r. w Lima Locomotive Works został zakupiony dla PKP z demobilu. Łącznie z serią Tr201 pracowało w Polsce aż 575 egzemplarzy z 2121 wyprodukowanych. Ostatni z nich był eksploatowany do roku 1980 w dyrekcji poznańskiej.
Wyprodukowany w 1931 r. w zakładach Cegielskiego w Poznaniu tendrzak OKl27-26 po okresie eksploatacji w Białymstoku stał na warszawskiej Pradze jako pomnik. Do Muzeum trafił w 1997 r.
Prawdziwa perełka w warszawskiej kolekcji: jeden z trzech egzemplarzy serii najdłuższych polskich parowozów, wyprodukowany w 1931 r. w zakładach Cegielskiego w Poznaniu Pu29-3. Mimo że konstrukcja była bardzo udana, przedwojenne PKP zdecydowały się na zakup konkurencyjnych Pt31 dla uniknięcia problemu zbyt krótkich obrotnic. Parowóz prezentowany w Muzeum Kolejnictwa był eksploatowany do 1970 r.
SM41-190 z serii węgierskich lokomotyw spalinowych do pracy manewrowej i liniowej produkowanych w latach 1961-1968.
Jedna z dwóch zachowanych przedstawicielek tej serii, SM15-17 wyprodukowana w Chrzanowie na bazie dokumentacji radzieckiej lokomotywy ТГМ3. Cała seria budowana była przez 3 lata do 1966 r. kiedy z uwagi na jej awaryjność i alternatywę w postaci SM42 zaprzestano dalszej produkcji.
Kolejny ciekawy zabytek trakcji spalinowej – SM25-02 z przekładnią hydrauliczną.
Sześcioosiowy elektrowóz EU20-24 z drugiej połowy lat 50-tych, wyprodukowany przez zakłady LEW Hennigsdorf w liczbie 34 egzemplarzy.
Jedna z trzech zachowanych EP02, które w latach 70-tych miały swój epizod na Podkarpaciu – stacjonowały w Dębicy i kursowały m.in. do Przemyśla. Eksponat Muzeum Kolejnictwa w Warszawie.
Elektrowóz produkowany przez zakłady Siemensa od 2010 r. do prowadzenia pociągów towarowych i pasażerskich z prędkością do 200 km/h. Vectron o numerze EVN 5 170 049-8 należący do DB Schenker Rail Polska prowadzi na zlecenie PKP InterCity pociąg TLK 18103 Gorzowiak do Gorzowa Wielkopolskiego opuszczając warszawski tunel średnicowy.
Można powiedzieć, że to najszybszy polski pociąg. 45WE-004 wraz z 45WE-005 rusza z Warszawy Wschodniej jako pociąg osobowy Kolei Mazowieckich 19998 RE1 do Skierniewic. 10 dni później jednostka z numerem 009 pobiła rekord prędkości pociągu zaprojektowanego i zbudowanego w Polsce osiągając podczas jazdy testowej 226 km/h.
Toruń Główny w trakcie modernizacji stacji. Jeden z wagonów MR/MRD produkowanych od końcówki lat 70-tych dla kolei duńskich, które w 2008 r. trafiły do polskiego oddziału spółki Arriva oczekuje na godzinę odjazdu do Jabłonowa Pomorskiego.
Kujawsko-pomorski szynobus SA106-013 użytkowany przez Arrivę RP stoi przy peronie 1 stacji Toruń Główny.
Bydgoszcz Główna. Po stacji manewruje zmodernizowany ED72A-007 w niezbyt udanym malowaniu województwa kujawsko-pomorskiego.
SA133-024 jako pociąg osobowy Arrivy RP 59452 z Bydgoszczy Głównej do Jabłonowa Pomorskiego wjeżdża na stację Toruń Główny, gdzie czeka go 9-minutowy postój.
Kujawsko-pomorski elf EN76-048 rusza z Torunia Głównego jako pociąg REGIO 50480/1 z Torunia Wschodniego do Bydgoszczy Głównej.
Stacja Zielona Góra. Z Poznania przyjechał świeżo dostarczony ED78-014 obsługujący REGIO 79606 Gęśnik.
Tabor obsługujący połączenia międzynarodowe z Frankfurtu nad Odrą do Zielonej Góry – szynobus z rodziny GTW 2/6 firmy Stadler należący do DB Regio stoi odstawiony na boczny tor stacji docelowej.
ED78-014 skończył bieg w Zielonej Górze.
To cacko to SA139-004, jeden z czterech lubuskich szynobusów z rodziny PESA Link. Maszyny zdobyły uznanie za granicą, a producent zdobył zamówienia, oprócz Polski, w Niemczech i Republice Czeskiej.
SA139-004 to w środku prawdziwy pociąg! Szynobus oferuje naprawdę wysoki komfort podróży, a przy tym jest przyjemny dla oka.
Na stację Poznań Główny wjeżdża EP09-037 z Ekspresem InterCity 1705 Paderewski z Warszawy Wschodniej. Oklejony razem z oknami wagon reklamuje dostępność darmowego internetu ograniczając równocześnie możliwość obserwowania krajobrazu w czasie podróży.
„Husarz” czyli taurus oznakowany tylko jako 5-370-005 (oraz 1251) prowadzi dawny Berlin-Gdynia-Express czyli pociąg EIC 54 z Gdyni Głównej do Berlina Hbf.
Dzień wcześniej zaglądał do Berlina, teraz prowadzi pociąg EIC 105 Sobieski z Gdyni Głównej do Wiednia Westbf. (z postojem na stosunkowo niedawno otwartym wiedeńskim dworcu głównym) przejeżdżając bez zatrzymania przez przystanek osobowy Będzin Miasto. Następny planowy postój pociągu – stacja Sosnowiec Główny.
Pendolino ED250-011 jako Express InterCity Premium 4502 z Katowic do Gdyni mija Będzin Miasto.
35WE-007 jako pociąg osobowy Kolei Śląskich relacji Częstochowa-Gliwice zbliża się do przystanku Będzin Miasto.
Wnętrze elfa EN76-002 Kolei Śląskich obsługującego połączenie Katowice – Wisła Głębce
Elf na stacji końcowej Wisła Głębce. Po przyjeździe o 10:15 skład oczekuje na odjazd do Katowic prawie 3 godziny.
Stacja Český Těšín. Na tor przy jednym z wyremontowanych (i użytkowanych) już peronów wjeżdża flirt prywatnego przewoźnika Leo Express obsługujący pociąg 1357 z Pragi do Bystrzycy. Firma obecna jest też w Polsce – realizuje połączenia do Krakowa, niestety obsługiwane autobusami.
Jeden z wielu, nawet bardzo wielu pociągów osobowych obsługiwanych składami typu CityElefant (tj. piętrowymi jednostkami serii 471), jakie zaglądają do Czeskiego Cieszyna – osobní vlak 2939 relacji Bogumin - Mosty koło Jabłonkowa (cz. Bohumin - Mosty u Jablunkova).
Stacja Cieszyn. Wysłużony EN57-1389 czeka na godzinę odjazdu do Czechowic Dziedzic i dalej do Oświęcimia. Polska część tego miasta ma do dyspozycji 5 par pociągów dziennie, w tym tylko jeden kurs bezpośrednio do Katowic.
Wieczór na stacji Czechowice Dziedzice. Przy peronie zatrzmuje się EP07-1018 z aż 14 (!) wagonami jako sezonowy pociąg TLK 48250 Pirat z Bielska Białej do Świnoujścia i Kołobrzegu.
Koniec dnia w Czechowicach Dziedzicach – w towarzystwie dudnienia silnika lokomotywy Class 66.