Parowóz Pt47-104 w Muzeum Kolejnictwa w Warszawie. Jego obecne malowanie to moim zdaniem wpadka na skalę międzynarodową. Mam nadzieję, że zostanie wkrótce poprawione.
Drugi skład imprezowy - Pt47-112 z trzema salonkami - jeździł w tym dniu na Pragę.
Dla dwóch miłośników czekających przy torach nadeszła chwila najwyższego skupienia.
Ozdoba dworca w Skarżysku-Kamiennej: Pt47-13 ustawiony jako pomnik na specjalnie urządzonym placyku. Znawcy narzekają na zdemontowaną m.in. sprężarkę, ale ogólny efekt jest bardzo dobry.
Pt47-13 to dokładnie ta maszyna, która w 1988 roku zakończyła eksploatację tej serii lokomotyw w Rozwadowie.
Faktycznie wyprodukowany w roku 1950 Pt47-171, w muzeum otrzymał oznaczenie Pt47-100. Parowóz chyba najważniejszej serii z punktu widzenia przewozów pasażerskich.
Stacja Nowogród (Bobrzański) Osiedle. W drodze z Zielonej Góry do Żar zatrzymał się tu pociąg specjalny Piorun celem uzupełnienia zapasu wody.
Pt47-65 na czele składu czterech zielonych wagonów uruchomionych jako Piorun, pociąg Turystyki Kolejowej TurKol.pl, spółki z siedzibą w Poznaniu.
Piorun dotarł do celu – stacji Żary. Tu nastąpiła wymiana pasażerów i stylowy skład z Pt47-65 ruszył obsłużyć jeszcze dwie pary lokalnych pociągów.
Droga wolna – pociąg specjalny opuszcza Żary w kierunku Jankowej Żagańskiej.
„Petucha” wraca z Tuplic tendrem naprzód. Po oblocie składu ruszy w podróż powrotną do Zielonej Góry.
60 lat rozwoju polskiej techniki transportu szynowego obok siebie: Pt47-65 i SA133-008. „Petucha” nabiera wody, szynobus nie musi.
Pt47-65 na stacji Nowogród Osiedle. Na czas wodowania dostojna maszyna została odpięta od składu Pioruna.