Opis
Martwy sezon jesienno-zimowo-wiosenny przełomu 2006 i 2007 roku rozpocząłem od… imprezy kolejowej, w dodatku w całkiem letnią pogodę. Tym razem padło na Kraków Płaszów – lokomotywownię, w której rozpoczynałem moje miłośnicze życie w roku 2002. To fajnie, że taką okazję uświetniła EP09-001, trochę szkoda że nie zachowano jej oryginalnego malowania.Raz jeszcze miałem okazję zrobić kolejowe zdjęcia podczas małej, rowerowej wyprawy na LHS w Nowosielcu i drugi raz, kiedy chciałem wrócić ze studiów do domu, tylko niestety nie zdążyłem na pociąg. Albo stety, bo zamiast prosto do Przeworska, pojechałem do Łańcuta, gdzie zrobiłem ostatnie chyba jak na razie zdjęcie wagonowej osobówki na magistrali E30, a tym samym chyba ostatnie zdjęcie wagonów piętrowych wykorzystywanych tak jak trzeba. Październik to znowu Kraków i Dzień Kolejarza. Zaprezentowano tam takie nowinki jak EN57-2006, a ja nadrobiłem zaległości fotograficzne w dziedzinie SA104-001 oraz wagonów: sypialnego i biznes klasy. Na Prokocimiu spotkałem za to ostatnią EP09 (EP09-005), jaką udało mi się sfotografować w malowaniu fabrycznym, a także m.in. EU05-22, EP02-08, EU07-141 (czy ktoś jeszcze pamięta jej zdjęcie po rewizji na torze oporowym w Rozwadowie?), oraz EU07-238, która swoją służbę przedwcześnie zakończyła prowadząc wieczornego Hetmana w piątek 13 lutego 2004.
Zima była dość łagodna (nawet ja raz na zdjęcia wybrałem się rowerem, czego nigdy dotąd w grudniu nie robiłem), ale potem spadło też trochę śniegu. 25 stycznia 2007 postanowiłem wykorzystać piękną, zimową aurę na zrobienie w Rzeszowie zdjęcia SP32-147 (jednego z ostatnich egzemplarzy tej serii z oryginalnymi reflektorami) z pociągiem pospiesznym Bieszczady wyjeżdżającym ze stacji Staroniwa w stronę Jasła. Pech chciał, że przy ujemnej temperaturze i słabo naładowanych akumulatorkach, aparat odmówił współpracy, pozbawiając mnie tym samym raz na zawsze szansy uwiecznienia tej maszyny w planowym ruchu na Podkarpaciu. Ale nie dałem za wygraną, dzień później przełożyłem powrót do domu na weekend i plan zrealizowałem, choć już niestety tylko z SP32-205. Innym razem z powodu kłopotów z jedną jednostką, nie dojechałem ze Stalowej Woli do Rzeszowa. Najpierw mój pociąg mocno się spóźnił (dzięki czemu w obiektyw wpadła mi „zdawka” do Huty Stalowa Wola), potem stanął na dobre w Nowej Sarzynie. Był to jedyny taki incydent w czasie moich pięcioletnich studiów i nie podważył zbytnio mojej wiary w niezawodność kolei. 1 marca z Rzeszowa do Kolbuszowej wyruszył pociąg, inaugurując połączenia pasażerskie po częściowym przywróceniu ruchu na linii 71. Przywrócenie ruchu na linii lokalnej na Podkarpaciu – to jest coś, pomyślałem, i pojechałem na dworzec. Przed podstawieniem drugiej, uroczystej osobówki, musiałem się jednak ewakuować na zajęcia, ale już dwa dni później i ja przejechałem się po reaktywowanym odcinku.
W kwietniu ponownie przyszedł czas na rower i jako cel obrałem linię lubelską. Częstym gościem były na niej wówczas lokomotywy S200, prowadzące nią składy z Jaszczowa do Połańca, z oblotem składu w Rozwadowie.
W maju zaś cały Rozwadów świętował 120 lat, tylko podniosły nastrój jakoś mi się nie udzielał. Ciągle miałem i nadal mam w pamięci okres, nie tak znowu odległy, kiedy stacja tętniła życiem do późnych godzin nocnych, kiedy odjeżdżały z niej wypełnione po brzegi zespoły piętrusów, kiedy w sezonie zatrzymywało się tu nawet 7 par pociągów pospiesznych na dobę, kiedy można było stąd odjechać pociągami osobowymi w jedną z czterech stron kraju. Z kolei w bardziej odległych czasach, tych kierunków było w praktyce 7. Wtedy było co świętować, a teraz? Chyba tylko to, że stacja w ogóle jeszcze istnieje.
Tandem lokomotyw PTKiGK Zabrze - na czele TEM2-278, za nią S200.
Impreza chyli się ku końcowi, a EN57-801 zabiera pasażerów z Bieżanowa w kierunku Rzeszowa.
EN57-1444 opuszcza Rozwadów jeszcze jako pociąg z Tarnobrzega do Przeworska, ale proszę się powoli odzwyczajać od tej relacji...
SA103-005 jako osobówka z Lublina dojeżdża do Stalowej Woli Centrum i wciąż ma podróżnych na pokładzie. Tym ostatnim spodobało się przedłużenie relacji do Stalowej Woli Południe i dobrze, bo tak już zostanie, także w przyszłym rozkładzie. Ale cały czas nasuwa się pytanie - jaką frekwencję miałby dziś ten szynobus, gdyby w 2004 roku nie poskracano relacji pociągów z Lublina do Rzeczycy? I czy na pewno Urzędy Marszałkowskie obu województw na tym zaoszczędziły?
EN57-1806 jako 32436.
W tym rozkładzie o tej godzinie z Przeworska do Krakowa i dalej jedzie już nie Światowid, ale ekspresowa Małopolska, z paradoksalnie znacznie gorszymi wagonami i (w tym dniu) EP07-185.
Niezmodernizowane wagony Bdhpumn, które w 2006 wróciły z naprawy rewizyjnej do Rzeszowa, mają stare siedzenia z nową tapicerką, znaną z wagonów dalekobieżnych PKP-PR. I dziwić może tylko, że spółka ta nie decyduje się na podobne ulepszenia w swoich EN57, w których zostają siedzenia pokryte skajem, a nawet plastikowe.
Efektowna, bardzo wygodna i zupełnie niepotrzebna 1 klasa w EN57-1087 jadącym z Przeworska do (niestety znowu tylko) Stalowej Woli Rozwadowa. Przedział 2 klasy pozostał bez zmian, a miejsca w klasie pierwszej zajmują tylko ci pasażerowie, którzy wiedzą że jeśli w rozkładzie jazdy 1 klasa nie jest zaznaczona, to można nią jechać z biletem na drugą.
W bezśnieżną, paskudną i dołującą psychicznie część stycznia SA103-007 dotarł z Lublina do Rozwadowa. Pomysł z wydłużeniem relacji osobówek do Stalowej Woli Południe najwyraźniej się przyjął, skoro nie skrócono ich wraz z wejściem w życie nowego rozkładu jazdy.
SP32-205 z zagórskim łącznikiem pociągu pospiesznego Bieszczady przejeżdża bez zatrzymania przez częściowo tylko zelektryfikowaną stację Rzeszów Staroniwa.
Szynobus z Lublina rusza z przystanku Stalowa Wola w kierunku stacji końcowej.
SM42-767 z pociągiem zdawczym jedzie po bocznicy prowadzącej do Huty Stalowa Wola, odbijającej w tym miejscu na południe od linii 68.
SA107-01 jako pociąg osobowy ze Stalowej Woli Południe do Lublina zatrzymuje się na pierwszym przystanku.
SM42-767 wraca luzem z Huty w stronę Rozwadowa.
Pociąg towarowy ciągnięty przez ET22-456 przejeżdża z niemałą prędkością przez stację w Rzeszowie.
Łącznik pociągu pospiesznego Roztocze z Wrocławia do Zamościa z SU45-172 na czele stoi na stacji w Rzeszowie gotowy do odjazdu. Łącznik ten, jadący w przeciwnym kierunku, sprawia ostatnio pasażerom spore kłopoty, czego nie można powiedzieć o punktualnej części do Przemyśla złożonej z najlepszych wagonów PKP-PR. Na tor obok podstawiany jest skład drugiej w historii osobówki Rzeszów-Kolbuszowa po reaktywacji linii.
Na stację w Rzeszowie wjeżdża duma Przewozów Regionalnych - EN57-2029 z serii totalnie zmodernizowanych jednostek, jako pociąg z Tarnowa.
Fragment linii 71 Rzeszów-Ocice, po której, po prawie siedmioletniej przerwie, znów kursują pociągi pasażerskie. Na razie tylko w relacji Rzeszów-Kolbuszowa.
SU42-538 przyjechała do Kolbuszowej z pociągiem osobowym z Rzeszowa zestawionym z jednego wagonu typu 120A.
SU42-538 objeżdża wagon, z którym przyjechała do Kolbuszowej.
Pociąg osobowy do Rzeszowa opuszcza stację w Kolbuszowej przy coraz bardziej psującej się pogodzie.
Ostatnia sobotnia osobówka relacji Rzeszów-Kolbuszowa zbliża się do stacji końcowej.
ET22-307 ze składem wagonów do przewozu rudy przejeżdża przez stację w Przeworsku.
Pociąg osobowy relacji Rzeszów - Przemyśl zatrzymał się przy peronie przeworskiej stacji. Jako pierwszy EN57-1050 kiedyś pojawiający się głównie na pospiesznych Kraków - Katowice.
Dwie M62 należące do firmy Rail Polska, stale goszczącej w Stalowej Woli Południe.
Wnętrze EN57-013. Na ten standard niektórzy mówią „niski plastik”, inni po prostu „hardcore” i chyba wszyscy przyznają, że to najgorsze siedzenia, na jakie pasażerowie mogą trafić. Podobne mają EN94, a lepsze EW60, słowacka seria 420, nawet zaryzykowałbym swierdzenie że także 105Na.
Lubelski węgiel do Połańca prowadzą S200-2111 i S200-247 tuż po zmianie kierunku jazdy w Rozwadowie.
SA103-005 z Lublina z mocnym opóźnieniem zbliża się do Rozwadowa.
EN57-1503 jako jedna z dwóch osobówek z Tarnobrzega do Przeworska, przejeżdża pod semaforem wjazdowym na stację Stalowa Wola Rozwadów Towarowy, którą przejedzie, rzecz jasna, bez zatrzymania.
Szynobus do Lublina jest wyposażony w klimatyzację, ale sądząc po otwartych wszystkich oknach albo nie zechciała ona zadziałać, albo załoga nie dała jej szansy.
Solina z SU45-126 oddala się od Rozwadowa.
Klimatyzowana salonka spółki PKP PLK, czyli słynny lubelski „niebieski wagon”, w tym roku ponownie uświetniła Kolejarską Majówkę w Rozwadowie.
Ustawiony na tym cokole przed zeszłoroczną majówką Ty2-16.
SU45-135 stoi pod rozwadowską lokomotywownią jak w każdy inny dzień.
EN57-1239, numer następny po 1238 (który to egzemplarz otrzymał jako pierwszy nową 1 klasę), wjeżdża do Rozwadowa jako pociąg osobowy z Tarnobrzega do Przeworska.
SA103-007 udaje się do Lublina.